Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka

„Niech się wreszcie każdy dowie

I rozpowie w świecie całym

Że dziecko to także człowiek

Tyle że jest mały.

Dlatego ludzie uczeni

Którym za to należą się brawa

Chcąc wielu dzieci los odmienić

Stworzyli dla was mądre prawa.

Więc je na co dzień i od święta

próbujcie dobrze zapamiętać:

Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego

A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.

Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi

I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać

I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.

Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami

Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania

Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.

Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa

A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.

Tak się w wiersze poukładały Prawa dla dzieci na całym świecie

Byście w potrzebie z nich korzystały najlepiej jak umiecie.”

W tym tygodniu rozmawialiśmy o prawach, ale także obowiązkach jakie ma każde dziecko. Okazało się, że każdy Motylek ma jakieś swoje obowiązki domowe. Rozmawialiśmy też o tym, że nie zawsze trzeba lubić swoje obowiązki. Dzieci same podawały przykłady Państwa obowiązków i tych lubianych i tych nielubianych. Doszliśmy do wniosku, że obowiązki, których nie lubimy można robić, dlatego że kogoś kochamy.

Na podsumowanie tego tygodnia, w piątek, czyli 20 listopada obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka. Było dużo zabaw na temat praw dziecka. Motylki wykonały piękne prace plastyczne pt. „Najważniejsze moje prawo”. Praca była robiona nową techniką, która chyba się dzieciom podobała.

I na koniec z okazji wczorajszego świata chciałam Państwu przytoczyć apel jaki w imieniu dzieci wygłosił Janusz Korczak.

• Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego czego się domagam. To tylko próba z mojej strony.

• Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.

• Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko Ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jeszcze jest możliwe.

• Nie rób ze mnie większego dziecka niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą, żeby udowodnić, że jestem duży.

• Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.

• Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.

• Nie wmawiaj mi, że błędy które popełniam są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.

• Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. Czasami mówię to, by przyciągnąć Twoją uwagę.

• Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed Tobą bronić i zrobię się głuchy.

• Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie zawiedziony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.

• Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.

• Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.

• Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i tracę całą swoją wiarę w ciebie.

• Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę Cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić Cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.

• Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.

• Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia.

• Nie wyobrażaj sobie, że przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej Ci się nie śniło.

• Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.

• Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem jak trudno dotrzymywać mi kroków tym galopie, ale zrób co możesz, żeby się udało.

• Nie bój się miłości. Nigdy.