​

Chicha przerwa  

​

Postęp cywilizacyjny, oprócz tego, że prowadzi do poprawy jakości naszego życia, generuje również hałas.  O hałasie możemy mówić, kiedy doświadczamy uciążliwego dźwięku o częstotliwości 65- 70 decybeli. Częste czy długotrwałe przebywanie w hałasie odbija się negatywnie na wszystkich sferach naszego życia. Wpływa na sen, naukę, pracę, koncentrację uwagi, a nawet na jakość wypoczynku, wywołując zmęczenie, pobudzenie czy zwiększając odczuwanie stresu. Doświadczania działania hałasu czasem trudno uniknąć, jak w przypadku nadmiaru decybeli wywołanego ruchem komunikacyjnym, o czym wiedzą m.in. wszyscy mieszkający w pobliżu lotnisk, autostrad czy linii kolejowych.

 

Hałas towarzyszy, niestety, również naszym dzieciom w szkołach, szczególnie podczas przerw śródlekcyjnych. Z jednej strony przerwa to czas na odpoczynek po 45 minutowej wytężonej pracy umysłowej, chwila na ożywione dyskusje czy zaspokojenie przez dzieci, szczególnie młodsze, naturalnej potrzeby ruchu. Z drugiej - wszystko to z kolei generuje nadmierny harmider, bardzo głośne rozmowy, czy nawet krzyki. Ponieważ na nadmiar bodźców dźwiękowych uskarżają się zarówno nauczyciele, jak i sami uczniowie, postanowiliśmy coś z tym zrobić.

 

 

Zaczęliśmy od pomiarów hałasu podczas długiej (30 minutowej) przerwy na korytarzu dla klas I –III.  Okazało się, że natężenie dźwięku sięgało częstotliwości nawet 90 dB, co odpowiada dźwiękowi, jaki wytwarza rozpędzony motocykl czy samochód ciężarowy. W związku z tym, po rozmowach z uczniami, w losowe dni kilka razy w miesiącu zaczęliśmy wprowadzać tzw. „Cichą przerwę” i.... okazało się, że wcale nie musi być głośno. Dzieci potrafiły zmobilizować się do tego stopnia, że udało nam się obniżyć natężenie hałasu średnio o 20 dB. To zachęciło nas do wprowadzenia od II półrocza na stałe tzw. Cichej Przerwy.

 

W każdy wtorek druga przerwa to czas, kiedy uczniowie klas młodszych starają się poskramiać swoje temperamenty i we względnym spokoju spędzić 10 minut do kolejnej lekcji. I choć niektóre temperamenty są wyjątkowo trudne do okiełznania, podbudowani dotychczasowymi rezultatami eksperymentu, wierzymy, że „trening czyni mistrza!” i nie ustaniemy w staraniach do ograniczenia naszego szkolnego hałasu.  

​

W imieniu Zespołu ds. wychowawczych 

Monika Ruszkiewicz – pedagog szk.   

Źródło: www.gov.pl 

​